به‌روزرسانی‌های زنده کانادا: تظاهرکنندگان خشم خود را در اتاوا ابراز کردند در حالی که پلیس انتاریو در تلاش است تا محاصره پل را مهار کند.

در حالی که معترضان برای سومین آخر هفته متوالی به پایتخت کانادا، اتاوا، خشم خود را نسبت به محدودیت های همه گیر تخلیه کردند، پلیس در ویندزور، انتاریو، تلاش کرد تا محاصره پل سفیر را مهار کند، گذرگاهی در مرز ایالات متحده که برای آن حیاتی است. زنجیره تامین صنعت خودروسازی جهانی

تا شنبه شب، پل همچنان بسته بود. پلیس صبح برخی از معترضان را فراری داده بود و برای عقب راندن آنها صف تشکیل داده بود، اما برخی دیگر ماندند و با گذشت روز، با وجود دمای سرد، جمعیت زیاد شد.

معاون رئیس پلیس ویندزور، جیسون بلایر، بعد از ظهر شنبه گفت: «ما در واقع چارچوب زمانی نداریم، این چیزی است که ما آن را تحمیل نمی کنیم. آن‌ها حرفه‌ای هستند، می‌دانند دارند چه می‌کنند، و خودشان را پیش می‌برند.»

ناآرامی‌ها در کانادا در اواخر ژانویه آغاز شد، زمانی که کاروانی از رانندگان کامیون و افراد دیگر در اتاوا برای اعتراض به دستور واکسن کووید برای رانندگان کامیون‌هایی که از مرز ایالات متحده و کانادا عبور می‌کردند، پایین آمدند. اکثر کامیون‌داران کانادایی واکسینه شده‌اند و سازمان‌های حمل‌ونقل بار در اعتراض به این اعتراضات صحبت کرده‌اند.

اما این تظاهرات به فریاد ناامیدی گسترده‌تری علیه محدودیت‌های همه‌گیر کانادا – که از شدیدترین محدودیت‌ها در جهان توسعه‌یافته است – و علیه رهبری نخست‌وزیر جاستین ترودو تبدیل شده است.

طی دو هفته گذشته، معترضان جاده های منتهی به مرز ایالات متحده را در تعدادی از نقاط، از جمله ویندزور، مسدود کرده اند. سارنیا، انتاریو؛ امرسون، منیتوبا؛ و کوتس، آلبرتا. خودروسازان به ویژه از محاصره پل سفیر که معمولاً روزانه 300 میلیون دلار کالا حمل می کند که حدود یک سوم آن مربوط به صنعت خودرو است، متضرر شده اند. خودروسازان با کمبود قطعات حیاتی مواجه شده اند و شرکت ها را مجبور به تعطیلی برخی از کارخانه های خود از انتاریو تا آلاباما در روز جمعه کرده است.

روز شنبه در اتاوا، چند قدمی ساختمان پارلمان کانادا، خیابان‌ها با وجود کاهش دما به یک جشنواره بزرگ تبدیل شد.

هزاران نفر در خیابان های مرکز شهر سرازیر شدند و گاهی تردد در آنها را دشوار می کرد. برخی خود را در پرچم های کانادا پوشانده بودند. دیگران موسیقی پاپ را فریاد زدند. برخی جوان بودند. برخی دیگر در دهه 90 زندگی خود بودند. آنها رقصیدند و شعار “آزادی” سر دادند. آنها به دستورات واکسن و ماسک و آقای ترودو اعتراض کردند. فروشندگان پرچم های کوچک کانادا و تی شرت هایی را به سرعت می فروختند که با بی ادبی به نخست وزیر می گفتند کجا برود.

اگرچه انتاریو یک روز قبل وضعیت اضطراری اعلام کرده بود – و مجازات‌های سختی برای معترضان، از جمله زندان – تعداد معدودی از پلیس‌هایی که در اتاوا دیده می‌شدند در حال صدور جریمه یا اجرای قانون دیده نشدند. تعداد آنها به طرز وحشتناکی بیشتر بود.

اسکات اسپنسر 36 ساله که از کنسرت درام در خیابان اسپارکس به بالا نگاه می کرد، گفت: “آنها کار آسانی ندارند.” “امیدواریم که همه اینها با صلح تمام شود و آنها دستورات را لغو کنند و همه ما به زندگی برگردیم.”

پلیس اتاوا گفت که بیش از 4000 تظاهرکننده روز شنبه در شهر حضور داشتند. آنها در بیانیه ای گفتند: “نگرانی های ایمنی – ناشی از رفتار تهاجمی و غیرقانونی بسیاری از تظاهرکنندگان – توانایی های اجرای پلیس را محدود می کند.”

آنها گفتند که یک “مرکز فرماندهی یکپارچه” راه اندازی کرده اند که “به توانایی خدمات پلیس ما برای پاسخگویی به وضعیت فعلی منجر می شود.”

تظاهراتی نیز در مونترال، تورنتو و دیگر شهرها برگزار شد که جمعیتی با اندازه های مختلف را به خود جلب کرد.

تظاهرات کانادایی توجه راست افراطی و گروه‌های ضد واکسن را در سراسر جهان به خود جلب کرده است و میلیون‌ها دلار جمع‌آوری کرده و اعتراض‌های کپی‌کننده را در فرانسه، نیوزلند و استرالیا برانگیخته است. سازمان دهندگان یک کاروان آمریکایی گفتند که در 5 مارس تظاهراتی در واشنگتن دی سی برگزار خواهد شد.

در پاریس روز شنبه، پلیس پس از اینکه ده ها خودرو شبیه به اعتراضات کانادایی از بازرسی پلیس فرار کردند، گاز اشک آور شلیک کرد. هزاران خودرو، ون کمپر و کامیون حامل معترضان از سراسر فرانسه طی چند روز گذشته برای اعتراض به مجوز واکسن فرانسه و سایر سیاست‌های دولت، راهی پاریس شدند.

اما پلیس پاریس برای جلوگیری از هرگونه محاصره، بیش از 7000 افسر را در پایان هفته در پایتخت مستقر کرد و بسیاری از خودروهای معترضان از ورود به شهر جلوگیری کردند. مقامات گفتند که در ظهر روز، پلیس 280 جریمه را صادر کرده است.

در ویندزور، پس از اینکه پلیس روز شنبه بسیاری از معترضان را فراری داد، تعداد بیشتری نیز با پای پیاده آمدند تا بر تعداد خود بیفزایند، بوق زدن و فریادهایی که شبیه فضای مهمانی بود.

جوآن مودی، یک کارمند پشتیبانی شخصی از چاتم، انتاریو، در حالی که افسران پلیس برای هل دادن جمعیت به پایین خیابان صف تشکیل داده بودند، فریاد زد. او تا بعدازظهر ماند، زیرا خلق و خوی پرتنش قبلی جشن گرفته شد، مردمی که می رقصیدند و پرچم های کانادا را تکان می دادند. خانم مودی، که دو هفته گذشته را در تظاهرات اصلی جنبش در اتاوا گذرانده بود، گفت که می‌خواهد شاهد پایان محدودیت‌های بهداشتی اجباری باشد.

Aurelien Breedon از پاریس و آلیسون هانافورد از North Bay در انتاریو گزارش می دادند.