[ad_1]
فرارو- یک ماه نورد رباتیک چینی با نام «یوتو ۲» یوتو-2، در جدیدترین خود موفق به کشف گوی‌هایی ظاهراً شیشه‌های در سمت دور ماه است که شگفت‌انگیز و شگفت‌انگیز از تحقیقات را به دنبال داشت.
به گزارش فرارو، یوتو ۲ یک ماه‌نورد رباتیک است که بخشی از مأموریت چینی است چانگای ۴ به ماه را تشکیل می دهد. این ماه‌نورد در ۱۲ دسامبر ۲۰۱۸ وارد مدار ماه شد و در ۳ ژانویه ۲۰۱۹ یوتو ۲ اولین فرود نرم‌افزار را در سمت پنهان ماه انجام داد و در حال حاضر به عنوان اولین ماه‌نورد در سمت دور ماه به صورت عملیاتی قرار گرفته است. یوتو ۲ تا ۷ فوریه ۲۰۲۱، بیش از ۶۲۸ متر مسافت را در سطح ماه طی کند و داده‌های جالب توجهی را مخابره کند. حالا این ماه نورد چینی کشف جالب دیگری را در سمت دور ماه انجام داده است.
دوربین پانورامای این ربات، در میان گرد و غبار خشک و خاکستری ماه، دو کره کوچک دست نخورده از شیشه شفاف را پیدا می کند که همه نگاه ها را به خود معطوف کرده است. می‌گویند چنین گوی‌هایی می‌توانند اطلاعاتی درباره تاریخچه ماه، از جمله ترکیب گوشت و رویدادهای برخوردی آن ارائه دهند. ماه نورد Yutu-2 داده‌های ترکیبی از این گوی‌های مرموز را به دست آورد، اما این مرمرهای طبیعی قمری می‌توانند تحقیقاتی مهم در آینده باشند.
وجود شیشه در ماه غیر معمول نیست، اما این ماده زمانی تشکیل می‌شود که مواد سیلی در معرض دید بالاتری قرار می‌گیرند که هر دوی این مواد به راحتی در ماه در دسترس هستند. در ماه، آتشفشان‌های گذشته‌ای وجود داشت که باعث ایجاد شیشه‌های آتشفشانی شد. همچنین برخورد اجسام کوچکتر مانند شهاب‌سنگ‌ها نیز گرمای شدیدی ایجاد می‌کند که در نتیجه آن شیشه می‌شود. به گفته تیمی از محققان به سرپرستی ژیونگ شیائو، زمین شناس سیاره‌ای از دانشگاه سون یات سن و آکادمی علوم چین، دومین مورد همان چیزی است که می‌تواند پشت ایجاد گوی‌های مشاهده شده توسط Yutu-2 باشد. با این حال، سخت است که به طور قطع در مورد این موضوع سخن بگویم، زیرا بیشتر شیشه‌هایی که تا امروز در ماه کشف شده اند، با کره‌های کشف شده توسط Yutu-2 متفاوت به نظر می‌رسند. در واقع گوی‌های زیادی در آنجا وجود دارد، اما اندازه آن‌ها کمتر از یک میلی متر است.
در اینجا روی زمین، چنین گوی‌های شیشه‌های ریز در هنگام برخورد ایجاد می‌شوند و چنان گرمای شدیدی تولید می‌کنند که پوسته ذوب می‌شود و به هوا می‌پاشد. مواد مذاب سخت می‌شوند و دوباره به صورت دانه‌های شیشه‌های ریز روی زمین می‌افتند. گوی‌های یوتو-۲ بسیار بزرگتر هستند و ۱۵ تا ۲۵ میلی‌متر عرض دارند. این موضوع به تنهایی آن‌ها را به فرد نمی‌کند چرا که در ماموریت آپولو ۱۶، گوی‌های شیشه‌ای تا ۴۰ میلی متر نیز از سمت نزدیک ماه به دست آمد. اینها در یک دهانه نزدیک ردیابی شدند و گمان می‌رود که گوی‌های حاصل از برخورد با یک شهاب سنگ باشند.
با این حال، بین این دو گوی کشف شده، تفاوت‌هایی وجود دارد. مواردی که شیائو و همکارانش توضیح می‌دهند، به نظر می‌رسند گوی‌های کنار نیمه شفاف یا کدر هستند و درخشندگی زجاجیه دارند. بعلاوه برای این دو موردی که به نظر می‌رسد شفاف هستند، آن‌ها چهار گوی دیگر پیدا کردند که درخشندگی مشابهی دارند، اما شفافیت آن‌ها را نمی‌پذیرد. این گوی‌ها در نزدیکی دهانه‌های برخوردی تازه پیدا شده‌اند، که می‌توانند نشان دهند که در طی برخورد با شهاب‌سنگ‌های شکل گرفته‌شده قم، ممکن است از قبل هم وجود داشته باشد و در زیر سطح مدفون باشد و حالا در اثر برخورد بیرون باشد.
با این حال، تیم بر این باور است که محتمل‌ترین توضیح این است که آن‌ها از شیشه‌های آتشفشانی به نام آنورتوزیت تشکیل می‌شوند و در اثر برخورد مجدداً ذوب می‌شوند و دوباره به کره‌های نیمه شفاف تبدیل می‌شوند. متخصصان در مقاله خود می‌نویسند: «در مجموع، مرفولوژی، هندسه و بافت گلبول‌های شیشه‌ای با شیشه‌های ضربه‌های آنورتوزیتی سازگار است. این فرآیند می‌تواند اشیاء را ترکیب‌های گوی‌های شیشه‌های زمینی به نام تکتیت – اجرام به اندازه سنگریزه‌ای که هنگام ذوب شدن مواد زمین، پاش به هوا و سخت شدن و تبدیل شدن به یک توپ در حین سقوط- به وجود بیاورد تبدیل شود.»
دانشگاه چینی میافزایند ما نمی‌توانیم بدون مطالعه ترکیبی از گوی‌های تازه کشف شده به طور قطع درباره آن‌ها سخن بگوییم، اما اگر آن‌ها را معادل تکتیت‌های فرضی زمین کنیم، ممکن است کاملاً معمولی در سطح ماه باشند. این تیم همچنین می‌گوید که این فرضیه می‌تواند احتمالات وسوسه‌انگیز را برای تحقیقات آینده مطرح کند. این پژوهشگران در مقاله خود می‌نویسند: «به عنوان اولین کشف گوی‌های شیشه‌های ماکروسیک و نیمه شفاف در ماکروسافت، این مطالعه پیش‌بینی می‌کند که چنین گوی‌هایی باید در ارتفاعات می‌توانند تعداد ماه‌ها را داشته باشند و امیدوارکننده‌ها را برای بررسی تاریخچه‌های ارائه‌شده ماهانه داشته باشند». نتایج این تحقیق در نشریه معتبر بولتن علوم منتشر شده است.
منبع: sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی فرارو
[ad_2]
