[ad_1]
فرارو- در یک اکتشاف جالب توجه، اخترشناسان اعلام کردند که بزرگترین مولکولی را که در یک دیسک متشکل از غبار و گاز در اطراف یک ستاره تازه متولد شده پیدا شده است، شناسایی کرده اند که می‌توان به درک چگونگی ایجاد در سیاره‌ها کمک کند.
به گزارش فرارو، دانشمندان می‌گویند در ابر چرخان یک ستاره انتخاب شده اند مولکولی که شامل ۹ اتم است را شناسایی کرده و نام دی متیل را بر روی آن بگذارند. این مولکول نمی تواند به عنوان یک بلوک ساختمانی برای قندها و سایر مولکول های زیستی عمل کند، به این معنی است که می توانم آن را یک ترکیب پری بیو در نظر بگیریم. از آنجایی که قرص در اطراف ستاره‌ای به نام IRS 48 است، به هم می‌پیوندد و سیاره‌های فراخورشیدی را تشکیل می‌دهد، کشف می‌کند که این مولکول می‌تواند پیامدهای مهمی برای درک ما از پیدایش حیات در کیهان داشته باشد.
ناشانتی برانکن، ستاره شناس دانشگاه لیدن در هلند، می‌گوید: «از این نتایج، ما می‌توانیم درباره منشأ حیات در سیاره خود اطلاعات بیشتری کسب کنیم و بنابراین بهتر است از پتانسیل حیات در سایر منظومه‌های سیاره‌ای به دست آوریم. در واقع، بسیار هیجان انگیز است که ببینیم این یافته ها را چگونه می توان در نتیجه کیهانی مطابقت پیدا کرد.» در اینجا باید گفت که دی متیل اتر جزو ساده ترین اترها می شود و در فضای غیر معمول نیست. در واقع، این مولکول یکی از فراوان‌ترین مولکول‌های کشف شده در مناطق ستاره‌ای در فضای بین ستاره‌ای است که از دو اتم کربن، شش اتم هیدروژن و یک ماده شیمیایی با ساختار شیمیایی CH3OCH3 تشکیل شده است.
تصور می‌شود که این مولکولها قبل از اینکه ستاره‌ها از ابرهای غباری موجود در آن تشکیل شوند، در نواحی سرد ستاره‌ساز شکل می‌گیرند. فکر می‌کنند که مولکول‌های ساده، مانند مونوکسید کربن، دانه‌های غبار می‌چسبند و لایه‌های یخی را تشکیل می‌دهند که تحت تأثیر واکنش‌هایی قرار می‌گیرند و مولکول‌های پیچیده‌تری را تشکیل می‌دهند. کشف این مولکول در قرص اطراف IRS 48- ستاره‌ای در فاصله 444 سال نوری از ما در صورت فلکی Ophiuchus- به دلیل یک ویژگی هلالی شکل نامتقارن در قرص که در آن ذرات غبار بزرگتر شده است، رخ داد که احتمالاً در نتیجه جسم دیگری ایجاد می‌شود. شده است.
این «تله گرد و غبار»، چیزی که پیش از این گفته شده بود، منطقه‌ای است که در آن ذرات گرد و غبار می‌تواند به صورت توده‌های بزرگ و عظیم با هم جمع شوند که در نهایت می‌توانند دنباله‌دارها، سیارک‌ها و شاید حتی سیارات باشند. تشکیل دهنده. کشف «تله گرد و غبار» در مقاله‌ای در سال ۲۰۱۳ به تفصیل بیان شد. در مقاله‌ای که سال‌های گذشته منتشر شد، اختراع‌شناسان نشان دادند که تله گرد و غبار نیز وجود دارد که حاوی مولکول‌های پیچیده است. بنابراین برانکن و تیمش آرایه قدرتمند زیر میلی‌متری بزرگ آتاکاما (ALMA) در شیلی را به روی این ستاره مشخص کردند تا ببینند چه چیزی را می‌توان تشخیص داد.
دانشمندان می‌گویند وقتی تابش ستاره به تله غبار می‌رسد، باعث می‌شود که یخها می‌شود، بنابراین اگر از یک تلسکوپ به اندازه کافی قوی استفاده شود، می‌توان مولکول‌های موجود در آن را بر اساس ساختن تشخیص داد. از آنجایی که مولکول‌های مختلف نور را جذب می‌کنند و دوباره ساطع می‌کنند، می‌توانند ویژگی‌های تاریک (جذب) و روشن (ساطع) را در نوری که به تلسکوپ می‌پردازند ایجاد کنند. اندازه‌گیری ویژگی‌های انتشار شناسایی شده توسط ALMA به شدت با دی متیل اتر سازگار بود. علاوه بر این، آن‌ها به طور آزمایشی متیل فورمات، یک استر ساده با فرمول CH3OCHO را که یک بلوک ساختمانی مولک‌های آلی است، بررسی کردند.
آلیس بوث، ستاره شناس دانشگاه لیدن می‌گوید: «در نهایت کشف این مولکول‌های بزرگ در دیسک‌ها، واقعاً هیجان‌انگیز است. ما تا مدت‌ها فکر می‌کنم که رصد چنین مولکول‌هایی غیر ممکن است. چیزی که این موضوع هیجان انگیز است می‌کند این است که اکنون می‌دانیم که این مولکول‌های پیچیده برای تغذیه در حال شکل‌گیری در دیسک، در حال انجام هستند. این مسائل بود که قبلاً بیشتر شناخته شده بود، زیرا در مولکولها در یخ پنهان هستند. فراوانی دی متیل اتر در مناطق ستاره ساز، همراه با این کشف، نشان می‌دهد که این مولکول ممکن است در دیسک‌های پیش سیاره‌ای نیز فراوان باشد. این موضوع معنی دارد که می‌توان مسیر کامل بین ستاره‌های این مولکولها، از ستاره‌های تازه متولد شده تا سیارات را ردیابی کرد.»
نینکه در مارل، دیگر ستاره شناس رصدخانه لیدن نیز می‌گوید: «ما بسیار خوشحالیم که اکنون می‌توانم کل سفر این مولکول‌های پیچیده را از ابرهایی که ستاره‌ها تشکیل می‌دهند، تا دیسک‌های تشکیل دهنده سیارات و دنباله‌دارها را دنبال کنیم. ما امیدواریم با مشاهدات و بررسی‌های بیشتر می‌توانیم یک گام را به منشا مولکول‌های پری بیوتیک در منظومه شمسی خودمان نزدیکتر نگاه کنیم. نتایج این تحقیق در نشریه معتبر نجوم و اخترفیزیک منتشر شده است.
منبع: sciencealert
ترجمه: مصطفی جرفی- فرارو
[ad_2]
